"NaaldJoffers"

Sinds een paar jaar komen hier in het dorp een aantal creatieve vriendinnen bij elkaar onder de naam de " NaaldJoffers". Zo eens in de 6 weken vanaf het najaar tot het voorjaar kletsen we bij en bewonderen elkaars werk. De een is goed in borduren, de andere in haken of breien. Sommigen zijn al jaren bezig, sommigen zijn beginners, maar dat maakt helemaal niets uit. We leren van elkaar, doen inspiratie op en lachen met name heel veel op zo'n ochtend. 

Afgelopen week was de laatste keer van dit seizoen met gebak en koffie. 
Wat zijn er deze winter mooie werken gemaakt. Vooral het kussen met de geborduurde oude kinderversjes van Mies Bloch sprong eruit. 
De deken met het slapende haasje met de 'corner to corner ' steek gaat heel mooi worden. Een prima uitleg hiervan staat op de site van Wolplein.nl
Ook mijn quiltje viel in de smaak.

Ik heb weer genoeg inspiratie voor de komende zomer opgedaan. 
Nemen jullie deel aan een creatieve groep? Ik ben benieuwd.

Ik wens jullie een uitermate prettige weekend toe...

APRIL'S RECIPE: SEAFOOD SHOWDER

Het is alweer het einde van de maand en ik wil jullie trakteren op een recept van  

de " Kortstaerthoeve " in Goedereede.  Het is een heerlijk, makkelijk en gezond recept, uiterst geschikt voor deze vrije dagen.

Recept Ierse vissoep (seafood chowder)

boter

1 grote ui

1 a 2 ons gerookt spek ( afhankelijk van je smaak)

2 a 3 grote aardappels

1,5 l kippenbouillon

allerlei soorten vis ( zie hieronder), reken op ongeveer 5 ons in totaal

room

evt dille om te garneren

In grote pan flinke klont boter. Blokjes gerookt spek zachtjes bakken. Hierbij blokjes ui en flinke stukken aardappel. Peper en goed roeren. Laat even zachtjes pruttelen. Doe hierbij goede kippenbouillon en kook totdat de aardappels bijna papperig zijn. Stamp alles nog even door elkaar. Doe in de gloeiend hete prut nu : stukjes zalm, stukjes kabeljauw, rauwe garnalen, stukjes gerookte vis (zalm ofzo). Niet koken. Room erbij en opdienen met klont boter en vers gebakken brood, mmmmmm 

Eet smakelijk en geniet van het weekend...

AN EARLY MORNING WALK

Ik vind niets heerlijker dan vroeg opstaan, makkelijke kleren aan, met hond en fototoestel het duingebied in. De zon komt op door de wolken. Overal om me heen staan damherten. Je ogen raken er aan gewend ze te spotten. De dames zijn nog niet diep de duinen in om te kalveren. Dat is over een paar weken, dan zien we ze nauwelijks meer.
Soms staan ze in groepjes, soms alleen. Soms zijn ze lastig te zien in het hoge gele gras, soms vol in vizier. Soms met prachtige geweien. Nog even, want het is nu de tijd dat de geweien gaan afvallen. Het mannetje dat me zo aankijkt is zeker 6 jaar oud, hij ziet er sterk en gezond uit. 
Afgelopen week vond meneer K een enorm gewei in de tuin. Dit was hoogstwaarschijnlijk vlak daarvoor gevallen, de haartjes zie je nog zitten. 
Bij herten valt eerst de ene kant van het gewei eraf, een paar dagen later de andere. Daarom lopen er nu koddig sommige heren trots met een half gewei.

Van mij schrikken ze niet, ze zijn hier gewend aan mensen, al houden ze wel gepaste afstand. De hond houden ze angstvallig in de gaten, maar die is niet in hen geinteresseerd. Langzaamaan wordt het licht feller en de temperatuur hoger. 
Op de terugweg neemt de hond nog een verfrissend bad in een poeltje, mij lijkt het niets, maar zij geniet er elke dag weer van.
We kunnen er samen weer tegen.

Fijne dag....

GONE FOR FAMILY VISIT

Vandaag even geen uitgebreid blogje want ik ben een paar dagen op stap naar Londen naar mijn lieve tante Annie, de laatste van haar generatie. Ze wordt 97, in goede geestelijke gezondheid.
Ze zit hier links op een foto uit 1926, samen met haar jongere broertje, mijn vader.

Annie heeft een bewogen levensgeschiedenis. Aan het einde van WO II trouwt ze als Nederlands meisje met een Schotse geallieerde soldaat, die bij haar ouders in huis zat om te herstellen van zijn verwondingen. 
Ze vertrekt met hem naar Ierland waar hij gaat werken. Ierland was vlak na de oorlog erg arm.  In een land waar velen uit probeerden te ontvluchten door naar Amerika te emigreren, moest zij het daar zien te redden, ver van huis. Het zal een zwaar bestaan zijn geweest.
Een mooi tijdsbeeld daarvan wordt gegeven in de film Brooklyn, naar het gelijknamige boek van Colm Toibin. Deze film draait momenteel in de bioscopen en ik vond het echt een mooie film.

Na omzwervingen komt mijn tante met haar man en 4 kinderen terecht in Londen, waar ze nu al vele jaren woont. Haar man is een aantal jaren geleden overleden. 

De hele familie komt dit weekend bijeen. Want zo'n leeftijd is toch wel heel bijzonder. Wij koesteren haar allen.
We gaan er een mooi feest van maken.

Ik wens jullie een fijn weekend..

SPRING IN APRIL

Het is druk in huize K.

De tuin, zaaien, vrijwilligers werk, even dit, even dat. 
Herkenbaar?
Met zulk prachtig lenteweer wil je alles wel tegelijk doen, want in de tuin werken in de regen heeft niet direct mijn voorkeur. 
De natuur spuit eruit. De bomen staan zo mooi in bloei dat het lijkt als ware ze met sneeuw bedekt.
Met mijn leren handschoenen ga ik de bramen en brandnetels te lijf. Geen lievelingsklusje, maar als ik het nu grondig aanpak heb ik daar de hele zomer profijt van.

Naast alle drukke werkzaamheden probeer ik mijn momentjes te pakken. Zo zat ik laatst met een kop thee met mijn snuit in de zon. Toen ik mijn ogen open deed zag ik de vogeltjes snoepen uit de pindakaaspot. Gebiologeerd heb ik er naar zitten kijken. 
Ik vergat de tijd, de thee was koud, maar mijn hoofd even helemaal leeg en een glimlach op mijn gezicht, als dat niet mindfull is?

Jaren geleden heb ik een roze quilt voor mijn dochter en en een blauwe van zakdoeken voor mijn zoon gemaakt. Met een grote zak in het midden voor hun knuffel. Ik heb ze nog steeds, versleten en vaal. Maar ze voelen zacht en ruiken naar vroeger. In de zomer als het erg warm is hier boven, slapen de kleintjes eronder.
Ik wil een quilt gaan maken voor mijn jongste kleindochter. De stof ligt al klaar. De naaimachine moet nog tevoorschijn komen.  "Atelier Gumus" zoals we dat hier thuis noemen, gaat dan open. Ik kijk er nu al naar uit.

Mijn haakwerk in de avond en voor het slapen gaan een heerlijk boek. 
Zo heb ik laatst voor de Engelse leeskringhet boek  Gap of Time moeten lezen.  De Winter Tales van Shakespeare in een modern jasje. Het boek in inmiddels in het Nederlands vertaald en zeker een aanrader. Ademloos heb ik uitgelezen. En het is een van de weinige boeken die ik zeker nog een keer zal lezen, want er zitten meerdere lagen in die je de eerste keer niet ontdekt.

En na een dag buiten als avondeten gado gado van heel veel verse groente met zelfgemaakte pindasaus en gegrilde kippedijtjes voor de vleesliefhebbers.


Ik wens jullie een mooie week....

LOV-ING WOOL

Gisteren was het mijn dag niet. Het mooie weer ten spijt, maar door wat lichamelijke ongemakken zat ik grommend in mijn vel. Niet om zielig te zijn of om zielig gevonden te worden, dit soort zaken horen nu eenmaal bij het leven.

Maar mijn dag werd aan het einde van de middag helemaal opgevrolijkt door het nieuwe boek van Ingrid van Willenswaard, Lov-ing wool, dat met de post binnenkwam.
Zo mooi verpakt, met een fantastisch kaartje erbij, een kadootje opzich.
En het boek zelf, GEWELDIG, nog leuker dan ik had verwacht....en mijn verwachtingen waren hoog na haar twee vorige boeken.
Ik laat geen foto's van de inhoud zien, maar ik verzeker jullie, het is gaaf.
Je kan het bestellen via haar blog, ing-things. 

Ingrid, bedankt, ik voel me weer een stukje beter.

Ik weet wat ik ga doen dit weekend.




Een zeer aangenaam weekend toegewenst....

DON'T HURRY

                                           "laten we 1 dag even weloverwogen
                                     doorbrengen als de natuur, en niet ontsporen
                                     door iedere notendop of muggenvleugel die
                                     niet op de rails valt. Laten we vroeg opstaan en niet
                                     eten, of juist wel, maar rustig en zonder storen;
                                     laat gezelschap komen en gezelschap gaan,
                                     laat klokken luiden en kinderen huilen-
                                     vastbesloten om er een mooie dag van te maken"

                                                                             Henry David Thoreau

A GARDEN BY THE SEA

Tuineren zo vlak bij de zee, aan de rand van de duinen is een vak apart.
Ik kom hier de nodige hindernissen tegen. 
Knagende herten die werkelijk alles wat in het voorjaar zoal omhoog komt, opvreten. 
Een miljoen duinkonijntjes die dol zijn op elk malse hapje.
Droge zandgrond, waar voedingsstoffen ver te zoeken zijn. Harde zilte zeewind, die veel planten doet omwaaien.
Kortom, uitdagingen genoeg.

Na tien jaar experimenteren, heb ik redelijk greep op dat wat wel kan en dat wat absoluut niet lukt.
Ik heb er van alles over gelezen en het nodige uitgeprobeerd. Er is veel mislukt, opgeknabbelt of totaal niet opgekomen.
Gelukkig bestaat er internet en kan je bv opzoeken van welke planten herten niet houden. Vooral op engelse sites onder kopje "deer proof plants and scrubs" krijg je genoeg hits om wat kennis te vergaren. Zo zijn ze dol op rozen en violen, maar griezelen van de meeste kruiden en bloemen met harig blad.

Mijn droom over een heuse moestuin is niet uitgekomen. Die uitdaging was te groot. De konijnen deden een ware aanval op het weinige dat op deze grond omhoog kwam. 
Alles wat eetbaar is, kweek ik nu in de kas en dat werkt uitstekend. 
Herten, konijnen en andere knabbelaars houd ik buiten, al moet ik niet vergeten om 's avonds het deurtje dicht te doen. Want heus een ree zit er niet mee om in de kas mijn bakken met sla leeg te grazen.
De moestuin heb ik omgebouwd tot een bloemen- en kruidentuin die omheind is met een hek van 2 meter hoog en dan nog presteert het reetje het om binnen te glippen, maar daar kan ik dan om glimlachen. De grote damherten lukt het in ieder geval niet, daar zijn ze te lomp voor. Zij veroorzaken veel grotere schade dan een kieskeurig reetje.

Het is zoeken naar een aanvaardbaar evenwicht tussen mens en dier. Daar ben ik in deze tuin naar op zoek. De natuur wint altijd, maar je kan ze wel te slim af zijn. Het is een boeiend spel.

Alle zaden heb ik afgelopen winter al besteld bij de belgische " de Nieuwe Tuin "  . Zij leveren topkwaliteit tegen een goede prijs. Met het  zaaien in de kas ben ik net voorzichtig begonnen. Ik ben daar nooit te vroeg mee. Dat werkt aan de kust niet.
Tot mijn verbazing stond er een ameryllis in volle bloei, wat een kadootje.
De raapsteeltjes en de sla komen vrolijk op.
Wat kan ik me verheugen op een heerlijk raapstelenstampotje, het water staat me al in de mond. Puur voorjaar!
De zaden van de lathyrus staan te wellen, ik zie ze al in bloei staan.

Ik laat me leiden door het boek van Belgische Mme Zsazsa, een fantastisch moestuin- en receptenboek, met hele praktische tips. Haar vegetarische recepten zijn werkelijk heerlijk en maakbaar.
Ze heeft een verfrissend blog, met leuke humorische teksten, dat het leven niet perfect hoeft te zijn en dat een misvormd radijsje ook lekker smaakt.
Elke januari brengt ze een tuindagboekje uit, dat je kan uitprinten. Ik maak daar dankbaar gebruik van voor mijn aantekeningen. Je kan het vinden op haar blog.

Na al dit geklungel in mijn tuintje, nog even met de hond naar het strand dat er verlaten bij ligt. 
De zon gaat onder achter de duinen en ik kom tot mijn rust met mijn verslavende haakwerkje.
Laat het voorjaar maar komen. 


fijn weekend....