Na 2 weken algehele malaise door de griep
bezocht ik vorige week op een mooie frisse winterdag
De arboretumtuin is 12,5 hectare groot en
een prachtige schatkamer vol planten en bomen uit de hele wereld.
De geschiedenis van het domein gaat terug
tot 1856, enkele bomen dateren nog uit deze beginjaren.
Voor ons is Antwerpen makkelijker aan te rijden
dan de randstad
in een uurtje tijd bevind je je in een compleet andere wereld.
een heerlijk kopje koffie met een glimlach en een echt koekje,
zoals wij dat noemen.
Het was de dag na de storm
en we waren bang dat het arboretum ernstig geleden
zou hebben onder de rukwinden.
maar behalve een wat modderig pad
was er van enige schade niets te merken.
Ik had tot mijn spijt mijn fototoestel niet bij me
ik had op zoveel moois niet gerekend
zo midden in de winter.
Mijn tuin is kaal en rommelig van al het gevallen
dode hout na de storm.
zo midden in de winter.
Mijn tuin is kaal en rommelig van al het gevallen
dode hout na de storm.
Dus dan maar foto's maken met mijn mobiel,
want ik wil jullie dit niet onthouden.
want ik wil jullie dit niet onthouden.
De hamamelissen, of wel de toverhazelaars,
staan nu volop in bloei.
De toverhazelaar is een bijzondere struik
die heel langzaam groeit en in de maand februari/ maart
op een vreemde maar spectaculaire wijze
in de meest uiteenlopende soms vlammende kleuren bloeit.
De toverhazelaar is een bijzondere struik
die heel langzaam groeit en in de maand februari/ maart
op een vreemde maar spectaculaire wijze
in de meest uiteenlopende soms vlammende kleuren bloeit.
Deze maand is er een aparte hamamelisroute uit gezet
door het park.
Adembenemend in dit winterse licht.
Ik kan er kort over zijn,
mocht je de gelegenheid hebben
om te gaan kijken: doen!
want je loopt in een andere wereld
een wereld van licht en schaduw
van doorkijkjes en bijzondere structuren,
vol met sneeuwklokjes, cyclaampjes en
zoet ruikende viburnum.
Het was een dag waar ik een enorme boost
energie door heb gekregen
Wat kan natuur toch helend zijn.
Ik wens jullie een fijne week ...