Elk jaar weer ben ik onder de indruk van de kracht van de natuur.
Tegen elke verdrukking in, spuit het jonge groen eruit, weer of geen weer.
We hebben hier aan de kust vreselijk weer gehad afgelopen week.
Ik klaag niet snel maar het was me nu toch echt te bar.
Elke dag weer kwam er een storm over ons heel, windkracht 8 a 9, of het allemaal niets was.
Ik ging wandelen in het bos om even te ontsnappen aan de wind. De bomen zwiepten wild om me heen, mooi maar wel spookachtig.
2 oude bomen aan de rand van onze tuin zijn omgegaan en hebben ook de schutting voor een deel meegenomen, het was een complete ravage.
Gelukkig kennen we hier nog zo iets als nabuurschap en heeft de buurman geholpen de boom van de weg te zagen.
De rest is verzekeringswerk, vervelend, maar dat komt wel weer goed.
Ook de hagelbuien en onweer kende geen grenzen.
Het had wel wat, de narcisjes in een dikke laag ijs.
Binnen in de kas dat de wintersla het goed, ook zo wonderlijk, wat groeit er nou met 5 graden?
De elzenpropjes die aan de bomen hingen, liggen nu als drap op de grond. Op zich alleen maar goed, want er is weinig zo voedzaam als die elzenpropjes.
De herten komen nu steeds meer de tuinen in, er is echt teweinig te eten voor ze, elk jong bladje wordt er af gerukt.
De bloemen van de camelia zijn er ook afgewaaid, gelukkig had ik daar nog foto's van gemaakt.
Nee de natuur is niet zo onder de indruk van al die wind en kou, gaat gewoon zijn gang.
Zouden wij ook eigenlijk moeten doen.
ik ga er even uit, even weg naar de zon, energie opdoen
ik hoop met mooie verhalen terug te komen....
Vorige week was het internationale vrouwendag.
Nu maak ik me nooit druk om dat soort dagen, maar ik zag
een berichtje langs komen dat onlangs Rosamunde Pilcher was overleden.
Ik heb werkelijk al haar boeken verslonden, gelezen en hergelezen.
En velen met mij.
In The Guardian stond een prachtig in memoriam over haar werk en leven ondanks dat we heel weinig van haar weten.
Ze is geboren in Cornwall in 1924 en woonde afgelegen. Die setting heeft de basis gelegd voor bijna al haar verhalen.
Haar bestseller was The Shell Seekers geschreven in 1987 en vertaald in vele talen, ook in het Nederlands. Dit boek is later verfilmd met Vanessa Redgrave in de hoofdrol en op DVD uitgebracht.
In totaal heeft ze 120 boeken en korte novelles geschreven, haar laatste Winter Solstice, in 2000. Hiermee eindigde een tijdperk van prachtige boeken, Aga literatuur zoals ze vaak liefkozend genoemd werden, omdat je las bij de Aga en in de huizen in de boeken vrijwel altijd verwarm werden door een Aga.
Het portret geschilderd door Mavis Blackburn, zou zo maar een van haar karakters uit haar boeken kunnen zijn. Een vrouw met een huis dat aan kant is met verse bloemen, kamers die ruiken naar boenwas, een pie in de Aga en altijd een vers gebakken fruitcake in de koektrommel voor als er onverwachts bezoek aankondigd.
Maar ook vrouwen met wijsheid en met sterke iets wat eigenwijze karakters.
Inspirerende vrouwen die voor mij zo symbool zouden kunnen staan voor Internationale Vrouwen Dag.
Even een klein blogje tussendoor over zelf kaarsen maken.
Hier in huis branden we veel kaarsen, op sombere dagen wel de hele dag.
Al eerder heb ik verteld over de nadeel van het branden van 'gewone' goedkope kaarsen.
Belangrijkste nadelen zijn wel, dat ze roet en rook afgeven en giftig zijn. Er staan op internet talloze stukkken over, een goed artikel is van Moederes Minimalisme.
Dus gebruik ik al een paar jaar bijenwaskaarsen, schoon, duuzaam en ook nog eens een stuk gezonder voor onze luchtwegen. Nadeel is dat ze duur zijn. Want bijenwas is als natuurprodukt kostbaar.
Daarom bewaar ik als zuinige Hollandse de stompjes kaarsen en maak aan het einde van de winter van de restjes zelf opnieuw kaarsen.
Maar heb je geen restjes dan kan je op dezelfde manier ook je eigen kaarsen maken met bijenwas. Dit is op zich goedkoper dan bijenwaskaarsen te kopen. Een mooi blog heeft Wimke hier over geschreven.
Een prima adres om bijenwas te kopen is bij de Waschbaer of bij de Imkershop
Lontjes kun je bij de hobbywinkels krijgen of online
de procedure is eenvoudig:
- Knip van de stompjes kaarsen de zwarte lontjes, dat staat lelijk in de nieuwe kaarsen
- Maak een constructie met een lontje in de vorm waar je het gesmoten kaarsvet in wil gaan gieten. Knip het lont hoger dan de pot en zet het vast met een wasknijper.
- Laat de stompjes heel langzaam smelten in een ijzeren pan. Kijk uit dit gaat snel !
- Haal van het vuur als alles gesmolten is.
- Vis met een ijzeren lepel de vrijgekomen lontjes eruit.
- Giet heel voorzichtig de gesmoten bijenwas in de vorm.
- Zorg dat het lontje recht blijft hangen.
- Na 4 uur kan je je kaarsen gebruiken
Veel plezier ermee....
