Van nature ben ik een ongeduldig mens.
Ik hoor mijn dochter regelmatig roepen: " Ma-am....je staat te wiebelen!"
Met de jaren heb ik er wel meer grip op gekregen maar met het naderende voorjaar merk ik dat ik weer vreselijk ongeduldig word.
Ik kan de blaadjes er wel uit kijken.
En dan te bedenken dat ik in een streek woon waar de blaadjes later aan de bomen komen dan elders in het land. Dat komt door het koude zeewater.
Toch als ik zo rondwandel en goed kijk, dan zie ik toch heeel voorzichtig van alles verschijnen, het maakt me zo blij. Net zo blij als van al die narcissen en andere voorjaarsbloeiers. Om maar te zwijgen van alle zingende vogeltjes.
Minstens zo blij word ik van mijn nieuwe verslaving. Al mijn projectjes moeten er voor wijken. Zelf het tekenen ligt even stil en dat zegt wat. Ik kan er nog niet te veel over zeggen want het wordt een kadootje voor een van mijn trouwste volgsters. Maar het is me toch leuk. Misschien dat sommigen het herkennen want het is onder haaksters momenteel een behoorlijke hype.
Ik ben nu al aan het wiebelen om het jullie te laten zien.
is er iets waar jullie niet op kunnen wachten?
ik wens je een fijne week toe in opmaat naar de Pasen...
