Elk jaar weer ben ik onder de indruk van de kracht van de natuur.
Tegen elke verdrukking in, spuit het jonge groen eruit, weer of geen weer.
We hebben hier aan de kust vreselijk weer gehad afgelopen week.
Ik klaag niet snel maar het was me nu toch echt te bar.
Elke dag weer kwam er een storm over ons heel, windkracht 8 a 9, of het allemaal niets was.
Ik ging wandelen in het bos om even te ontsnappen aan de wind. De bomen zwiepten wild om me heen, mooi maar wel spookachtig.
2 oude bomen aan de rand van onze tuin zijn omgegaan en hebben ook de schutting voor een deel meegenomen, het was een complete ravage.
Gelukkig kennen we hier nog zo iets als nabuurschap en heeft de buurman geholpen de boom van de weg te zagen.
De rest is verzekeringswerk, vervelend, maar dat komt wel weer goed.
Ook de hagelbuien en onweer kende geen grenzen.
Het had wel wat, de narcisjes in een dikke laag ijs.
Binnen in de kas dat de wintersla het goed, ook zo wonderlijk, wat groeit er nou met 5 graden?
De elzenpropjes die aan de bomen hingen, liggen nu als drap op de grond. Op zich alleen maar goed, want er is weinig zo voedzaam als die elzenpropjes.
De herten komen nu steeds meer de tuinen in, er is echt teweinig te eten voor ze, elk jong bladje wordt er af gerukt.
De bloemen van de camelia zijn er ook afgewaaid, gelukkig had ik daar nog foto's van gemaakt.
Nee de natuur is niet zo onder de indruk van al die wind en kou, gaat gewoon zijn gang.
Zouden wij ook eigenlijk moeten doen.
ik ga er even uit, even weg naar de zon, energie opdoen
ik hoop met mooie verhalen terug te komen....
