PRICACY

dinsdag 28 augustus 2018

THE OLD GARDEN BENCH

















Regelmatig wordt mij gevraagd
hoe ik aan mijn onderwerpen voor mijn blog kom.
Ik heb een opschrijfboekje
Daarin ben ik niet de enige, zo weet ik.
Dat ligt op mijn buro en is op zich al
een bron van inspiratie.

Soms is er zoveel dat het lastig 
is om keuzes te maken,
vaak gaat het vanzelf, al schrijvende
of bij de keuze uit alle foto's.
Zo ook nu.

Bijna iedere ochtend zit ik op mijn bankje bij de kas.
Voordat de dag begint, met een kopje thee
overdenk ik wat de afgelopen dagen 
mij gebracht hebben,
wat de nieuwe dag me zal gaan brengen
en niet onbelangrijk, 
laat ik de dag komen zoals die gaat
of heb ik nog speciale wensen.

Mijn vader zaliger was een mindfull mens.
Hij kon leven met de dag, keek weinig achteruit,
aan bespiegelingen deed hij niet
en de toekomst ging niet verder dan een dag of wat.
Maar hij wilde wel alles halen uit de dag zelf,
hij zat voor die dag vol plannen.
En al kwamen ze niet of nooit allemaal uit,
de dag daarna begon hij weer 
opnieuw aan de dag.
Ik probeer in die geest te leven, niet makkelijk
voor iemand die anders in elkaar zit
maar de poging bevalt goed.

Het bankje waarop ik zit brengt me rust
en wellicht niet zonder reden.
Toen we jaren geleden hier kwamen wonen
kregen we op een dag bezoek van een
buurtbewoner.  Wij lieten hem uitgebreid 
het mooi gerenoveerde huis zien.
Hij keek rond, humde wat en 
zeeg uiteindelijk neer op het 
oude bankje dat vastzat aan de schuur
bij de oude boomgaard.
Hier, zei hij, hier zou ik nou uren kunnen zitten
dit is zo'n oude plaats, er gaat zoveel rust vanuit.

Dat oude bankje is allang vergaan en vervangen
door een nieuwe, maar de plaats is nog dezelfde.
Naast de houten kas, tegen de schuur
uitkijkend op fruitbomen
 vol appels, peren en pruimen.
Waar dagelijks een aanval op wordt gedaan 
door mijn liefhebbende herten.
Bomen die het nu zwaar hebben 
gehad door de droogte
maar zo oud zijn dat ze het waarschijnlijk 
ook wel weer zullen gaan redden.
Zij leven met de dag en elke dag opnieuw
krijgen ze water uit de oude bron
en zo herhaal de geschiedenis zich
van dit oude bankje.


Geniet van deze dag, haal er alles uit
morgen weer een nieuwe dag...




14 opmerkingen:

  1. wat een heerlijk plekje Manon en tja als bomen konden praten...... of bankjes :)
    Wat leuk dat die herten zo bij je langs komen das echt genieten

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat ziet er zeker uit als een fijn plekje en ook een mooie start van de dag op deze manier!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat woon je mooi zeg !!....daar wil je nooit meer weg ...fijne week liefs Ria

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een heerlijk verhaal, zo fijn om te voelen hoe jij daar geniet.
    Wat wonen jullie daar prachtig!
    Fijne dag vandaag,
    Liefs,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooi geschreven, prachtige foto's en wat een leuke foto van je, zo met die hoed :)
    Groetjes en een fijne voortzetting van je dag :)
    Anita

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Zo is het maar net. Als we zo zouden gaan leven, zou het leven veel minder gehaast worden.
    Prachtige rustgevende foto's.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat heerlijk om zo'n plekje te hebben!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat mooi... je vader had gelijk om zo te leven. Ik probeer ook zo te denken, maar het is niet makkelijk met zo'n piekerhoofd als het mijne :-)
    Dat bankje lijkt me zalig. Dat je er nog lang mag genieten!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een mooi plekje! Die meneer heeft dus gelijk gehad!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een fijn plekje en wat was je vader een wijze man. Daar kunne we nog een hoop van leren. XX Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Heerlijk ziet het eruit! Ja..zo'n blogboekje ga ik ook op mijn bureau leggen...vind het een goed idee!
    Nu wacht ik tot er iets oppopt maar soms komt het er toch niet van en dan vergeet ik het weer. Dank voor je tip en je mooie foto's met verhaal! Liefs Petra

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Leuk om te lezen hoe jij het doet! Ik doe het een beetje op dezelfde manier. Maar mijn boekje zit in mijn hersenen. Haha. Maar ik merk toch dat ik dingen vergeet. Zo'n gek idee is het niet dus.

    Prachtige foto's joh.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat ben jij toch rijk met dat mooie plekje van jou in Zeeland! Heerlijk! En op die herten ben ik stikjaloers! Wees daar maar zeker van!
    Zei jij iets van mooie foto's? Mooi compliment want deze zijn ook weer prachtig!:-)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. jouw vader is een man naar mijn hart,
    met de dag leven een voor een:-) dat is mooi als je da t kunt, daar heb je niet heel veel voor nodig... inspiratie wordt alleen maar meer als jet het gebruikt,
    samen met je foto's is dit een prachtig blog..
    die damherten in je tuin :-) ze zijn niet bang van je, ze kennen je, mooi hoor,

    lieve groet

    BeantwoordenVerwijderen